رهبران بزرگ، استراتژیکی فکر می‌کنند. آن‌ها می‌توانند وضعیت فعلی را درک کنند و احتمالات را مشاهده کنند. آن‌ها در مواجهه با مسایل و مشکلات امروز، به‌جای تمرکز روی نتایج کوتاه‌مدت، از دیدگاه‌های گسترده و بلندمدت بهره می‌گیرند. ضمن آنکه می‌توانند به‌موقع اطلاعات را گردآوری کرده و تصمیم بگیرند.
از همه مهم‌تر، رهبران استراتژیک می‌دانند که چگونه باید بین تجسم آن‌چه ممکن است و می‌تواند باشد، و رویکرد اثربخش و روزانه برای تحقق بخشیدن به رویاها، تعادل برقرار کنند. آن‌ها می‌توانند به آینده نگاه کرده و ببینند شرکت باید به کدام سمت حرکت کند و بعد از رسیدن به مقصد، در چه وضعیتی خواهد بود. همچنین آن‌ها می‌توانند همزمان با آینده‌نگری، از روند مناسب امور روزانه در شرکت اطمینان حاصل کنند.
این نوع رهبری استراتژیک، نیازمند پنج نوع تفکر متفاوت است. کلید موفقیت رهبران بزرگ این است که می‌دانند چه زمانی و به چه میزان از هر یک از این روش‌ها استفاده کنند.