رهبران بزرگ، استراتژیکی فکر می‌کنند. آن‌ها می‌توانند وضعیت فعلی را درک کنند و احتمالات را مشاهده کنند. آن‌ها در مواجهه با مسایل و مشکلات امروز، به‌جای تمرکز روی نتایج کوتاه‌مدت، از دیدگاه‌های گسترده و بلندمدت بهره می‌گیرند. ضمن آنکه می‌توانند به‌موقع اطلاعات را گردآوری کرده و تصمیم بگیرند.
از همه مهم‌تر، رهبران استراتژیک می‌دانند که چگونه باید بین تجسم آن‌چه ممکن است و می‌تواند باشد، و رویکرد اثربخش و روزانه برای تحقق بخشیدن به رویاها، تعادل برقرار کنند. آن‌ها می‌توانند به آینده نگاه کرده و ببینند شرکت باید به کدام سمت حرکت کند و بعد از رسیدن به مقصد، در چه وضعیتی خواهد بود. همچنین آن‌ها می‌توانند همزمان با آینده‌نگری، از روند مناسب امور روزانه در شرکت اطمینان حاصل کنند.
این نوع رهبری استراتژیک، نیازمند پنج نوع تفکر متفاوت است. کلید موفقیت رهبران بزرگ این است که می‌دانند چه زمانی و به چه میزان از هر یک از این روش‌ها استفاده کنند.

در مدرسه خیلی چیزها درباره نوابغ و ایده‌هایشان یاد گرفتیم؛ اما آن‌ها چطور ایده‌هایشان را به دست می‌آورند؟ کدام فرآیندهای ذهنی، نگرش‌ها، عادت‌های کارى، رفتارها و باورها به نوابغ این توانایی را می‌دهد تا چیزهایی که ما هم می‌بینیم را به‌گونه‌ای متفاوت ببینند؟
در ادامه هفت اصل براى خلاقانه اندیشیدن را که حاصل تمام عمر کار کردن درزمینهٔ تفکر خلاق است را می‌آورم. ای‌کاش در دوران تحصیلم کسى این قواعد را به من هم آموخته بود.

۱ ـ شما خلاق هستید.
هنرمندان آدم‌های خاصی نیستند، بلکه هرکدام از ما نیز به‌نوعی هنرمندان خاصی هستیم. ما مخلوقاتی هستیم که خلاقانه و در لحظه فکر می‌کنیم. اشخاص خلاق، افرادى هستند که خلاقیت خود را باور دارند، درحالی‌که افرادى که چنین باورى ندارند نمی‌توانند خلاق باشند. انسان‌های خلاق ابتدا به خلاقیت خود ایمان آورده و بعد درصدد آن برمی‌آیند که خود را مطرح کنند و می‌آموزند که چطور عادت‌ها و تکنیک‌های اندیشیدن را، همان‌طور که تمام نوابغ در طول تاریخ استفاده کرده‌اند، به کاربندند.